“Σκάλισμα” μύτης, πιπίλισμα αντίχειρα, δάγκωμα νυχιών, είναι μερικές απο τις κακές συνήθειες που αποκτούν τα παιδιά από μικρή ηλικία. Εδώ θα δούμε πως μπορούμε με το δικό μας τρόπο να βοηθήσουμε το παιδί μας να κόψει την κακή συνήθεια χωρίς να αισθάνεται ντροπή.

Σύμφωνα με την Alyson Schäfer, ψυχοθεραπεύτρια στο Τορόντο και παρουσιάστρια του “The Parenting Show”, τα παιδιά που έχουν κακές συνήθειες δεν σημαίνει ότι είναι άτακτα, αλλά αυτό δεν το κάνει καθόλου εύκολο να είσαι γύρω. Πώς μπορούμε λοιπόν με σωστό τρόπο να μάθουμε στα παιδιά μας να σταματήσουν τις κακές συνήθειες;

Κατανοήστε τη συμπεριφορά

Πρώτον, κατανοήστε από πού προέρχεται η συμπεριφορά. Οι δυσάρεστες συνήθειες εμπίπτουν σε δύο κατηγορίες: αυτο-χαλαρωτικό ( στριφογύρισμα μαλλιων (hair twirling), πιπίλισμα αντίχειρα / πιπίλισμα κουβέρτας) ή ανταπόκριση στη δυσφορία. Στην περίπτωση της μύτης, τα παιδιά νιώθουν ενόχληση (σκληράδα) μέσα στη μύτη τους, έτσι τη σκαλίζουν. Αλλά το σκάλισμα κάνει την μεμβράνη της μύτης ευάλωτη, προκαλώντας την σκληράδα (κρούστα) να ξαναδημιουργηθεί. “Είναι ένας κύκλος”, λέει η Schäfer. “Γίνεται μια εμμονή να τακτοποιήσει τη μύτη.” Τα παιδιά δεν έχουν την αμηχανία ενός ενήλικα για να επιδοθούν στις λιγότερο ευγενείς συνήθειες τους.» Φροντίζουν μόνοι τους τον εαυτό τους – εμείς είμαστε αυτοί που τρομοκρατούνται” όπως λέει η Alyson.

Συνεργαστείτε με το παιδί σας για να σταματήσει τη συνήθεια!

Στη συνέχεια, συνεργαστείτε με το παιδί σας για να σταματήσετε τη συνήθεια. Δεν θέλετε να γίνετε αστυνομία παιδιών, επισημαίνει ο παιδίατρος Fabian Gorodzinsky. Βοηθά, βέβαια, αν το παιδί σας ενεργά με κίνητρο. “Φτάνουν συνήθως σε ένα σημείο όπου θέλουν να μεγαλώσουν τα νύχια τους, ή ντρέπονται να πάνε σε sleepovers, επειδή εξακολουθούν να πιπιλίζουν και όλοι θα το μάθουν”, λέει η Schäfer. “Αυτή είναι μια καλή στιγμή για να μπείτε με κάποιες προτάσεις”.

Δημιουργήστε ένα κίνητρο για το παιδί σας, προτείνει ο παιδίατρος Gorodzinsky. Ζητήστε από το γιατρό σας να μιλήσει στο παιδί σας για τον κίνδυνο μόλυνσης από το συνεχές γλείψιμο των χειλιών. Ή αναζητήστε τη βοήθεια του οδοντιάτρου σας για να εξηγήσει τις επιπτώσεις που έχει το πιπίλισμα του αντίχειρα στα δόντια. Η Schäfer λέει: “Πρέπει να είμαστε εκπαιδευτικοί και όχι κριτικοί.” Είναι επίσης καλό να υπενθυμίζεται στο παιδί όταν κάνει μια κακή συνήθεια. “Δεν γνωρίζουν συχνά ότι το κάνουν”, λέει η Schäfer. Προτείνει να το υπενθυμίζετε χωρίς λεκτικό σύνθημα. Για παράδειγμα, παρά να πείτε σε ένα παιδί που “τρώει” τα νύχια του να σταματήσει, μπορείτε να χρησιμοποιήστε ένα σημάδι όπως το τράβηγμα του λοβίου (αυτί) ή να αγγίξετε την μύτη σας. “Είναι ένα μυστικό σημάδι μεταξύ των δύο σας” εξηγεί η Schäfer. “Δεν αισθάνονται ότι τα διορθώνετε”.

Μερικές φορές, ωστόσο, ένα παιδί είτε είναι πολύ μικρό για να καταλάβει ή απλά δεν ενδιαφέρεται να σταματήσει αυτή την συνήθεια. Σε αυτή την περίπτωση, ρωτήστε τον εαυτό σας εάν υπάρχει μια υποκειμενική δυσφορία Τα παιδιά που γλέιφουν τα χείλη τους, επισημαίνει ο Γκοροντίνσκι, συχνά αντιδρούν στα ξηρά χείλη. «Αλλά γλείφοντας συνεχώς, καταλήγουν με ένα εξάνθημα γύρω από το στόμα, το οποίο εύκολα μολύνεται επειδή το σάλιο είναι βρώμικο», λέει. Ένα στρώμα βαζελίνης γύρω από τα χείλη βοηθά στην προστασία του δέρματος ώστε να μπορεί να θεραπευτεί και να μειωθεί η ανάγκη να τα γλείφουν.

Περιορισμός της συμπεριφοράς

Εάν αυτό δεν λειτουργήσει, προσπαθήστε να περιορίσετε τη συμπεριφορά ή να προτείνετε κάτι διαφορετικό. Όταν για παράδειγμα επισημάνετε στο παιδι σας να σκαλίζει τη μύτη του μόνο στην τουαλέτα, θέτετε όρια για το πού συμβαίνει και κερδίζετε κάτι απο αυτό. “Δεν είναι πραγματικά μια τιμωρία, αλλά γίνεται δυσκολία γι’αυτά “, επισημαίνει ο Γκορόντζινσκι. “Τελικά, μπορεί να αποφασίσει να παραιτηθεί από τη συμπεριφορά/συνήθεια και να παραμείνει στο δωμάτιο.” Εάν ένα παιδί στριφογυρίζει συνεχώς τα μαλλία του μπορεί να δημιουργήσει ένα φαλακρό μέρος στο κεφάλι, μπορείτε να το επισημάνετε αυτό και να του δώσετε ένα παιδικό κομπολόι (χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα για χαλάρωση). “Δώστε τους κάτι να κάνουν με τα χέρια τους”, λέει η Schäfer.

Αποφύγετε να αποθαρρύνετε ή να κατηγορείτε το παιδί σας, τονίζει. To να φωνάζετε είναι σχεδόν απιθανό να βοηθήσει, και μπορεί να βλάψει. Διατρέχετε τον κίνδυνο η συνήθεια να γίνει μια μορφή αναζήτηση προσοχής. Τα παιδιά γνωρίζουν ότι μια συγκεκριμένη συμπεριφορά θα ενοχλήσει έναν γονέα, λέει ο Gorodzinsky, και μπορεί να αισθάνονται ότι η αρνητική προσοχή είναι καλύτερη από καμία. “Εάν καταλάβετε ότι αυτό συμβαίνει, απλά αγνοήστε τη συμπεριφορά”, λέει.

Σίγουρα δεν μπορούμε να σας υποσχεθούμε ότι το παιδί σας θα σταματήσει τις «κακές» συνήθειες αλλά έχουμε μια βάση με συγκριμένα βήματα που μπορούμε να κτίσουμε σε αυτή και σίγουρα θα έχουμε κάποια θετικά αποτελέσματα!

Διαβάστε περισσότερα στο https://www.todaysparent.com